Najgroźniejsze rasy psów

„Pit Bull”: odrębna rasa czy rodzaj American Staffordshire Terrier’a?

Mimo iż większość amatorów psów zna określenie “Pit Bull”, nie zawsze wiadomo, o którą konkretnie rasę chodzi. Jest tak dlatego, że FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna), największy międzynarodowy związek kynologiczny, nadrzędny dla głównych organizacji kynologicznych w Europie, Azji, Afryce, Ameryce Środkowej, Ameryce Południowej, Australii i Nowej Zelandii, nie uznał do tej pory rasy za samodzielną. By to lepiej zrozumieć, przyjrzyjmy się przeszłości Pit Bulli, o której wiele mówi już sama nazwa rasy: początek hodowli Pit Bulli miał miejsce w Stanach Zjednoczonych. Pierwsze osobniki powstały z krzyżówek brytyjskich buldogów z terierami. Nazwano je American Staffordshire Terrier’ami, które nazywane są dziś powszechnie „Amstaffami“. Celem tej selektywnej hodowli było przede wszystkim stworzenie wybitego czworonożnego wojownika, który swoje umiejętności miał potwierdzić na arenie (z angielskiego „pit”). Przykładową dyscypliną na owej arenie było zabijanie szczurów: zwyciężał ten osobnik, który w wyznaczonym czasie zabił ich jak najwięcej. Na porządku dziennym były wówczas także walki pomiędzy psami. Pit Bullami nazywano właśnie przede wszystkim te American Staffordshire Terrier’y, które wykorzystywano do walk, tak więc, powiedzmy: „psy pracujące”. Nacisk kładziono wówczas głównie na ich, dziś powiedzielibyśmy „niepewny”, charakter: preferowano osobniki agresywne wobec innych zwierząt, o niskim progu odporności na bodźce drażniące. Wygląd zewnętrzny nie był natomiast tak istotny, dlatego też American Pit Bull Terrier wizualnie jest tak podobny do Amstaffa, jednakże często natrafić można na różnego rodzaju drobne różnice pomiędzy ich sylwetkami. W 1898 dopiero co założony amerykański związek kynologiczny UKC (United Kennel Club), który do dziś nie współpracuje z FCI, uznał rasę American Pit Bull Terrier za samodzielną. Jednak jeszcze przez długi czas po tym dochodziło do krzyżowania Pit Bulli z Amstaffami. Na całym świecie określenie „Pit Bull” funkcjonuje potocznie jako nadrzędne określenie dla wszystkich psów tresowanych do walki. Niestety w niektórych krajach wciąż, pomimo zakazów, organizowane są walki psów, wobec czego istnieją także zwierzęta hodowane specjalnie, by brały udział w tych okrutnych spektaklach.

Wygląd zewnętrzny: bliźniak Amstaffa

Niewątpliwie Pit Bulle są niesamowicie podobne do American Staffordshire Terrier’ów: Pit Bull to muskularny, korpulentny pies, który osiąga do 53 cm wysokości w kłębie oraz wagę do 27 kg. W oczy rzuca się muskularna głowa z półstojącymi uszami – o ile nie zostały one skrócone, by nadać psu groźniejszego wyglądu. Zabieg ten praktykowano swego czasu w większości krajów europejskich, w międzyczasie został na szczęście zakazany. Krótka sierść może być dowolnie umaszczona, nie uznaje się jedynie umaszczenia merle. Ponieważ w Europie Pit Bullami nazywane są mieszańce psów tresowanych do walk, w ich przypadku dalszy opis wyglądu rasy jest zbyteczny. Ważny jest natomiast fakt, iż z psem o chociażby zbliżonym do Pit Bulla wyglądzie nie zostanie się przepuszczonym przez granice niektórych krajów.

Waleczny charakter – ze wszystkimi jego zaletami i wadami

Złą sławę Pit Bullom przyniosły z jednej strony brutalne walki psów, z drugiej… nieodpowiedzialni właściciele. Źle wychowane Pit Bulle wykazują wysoki poziom agresji wobec ludzi i zwierząt, ponieważ z natury są nieustraszone i w gruncie rzeczy właśnie takie, jakie powinny być zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem – zawsze gotowe do walki. W stosunku do człowieka psy tej rasy są z reguły gotowe do podporządkowania się, co było istotną cechą już w niesławnych czasach psich walk, ponieważ walczące psy powinny pozwolić się wyciągnąć z areny właścicielowi, nie raniąc go przy tym. Skrupulatnie zsocjalizowane Pit Bulle uchodzą natomiast za łagodne, a ich wysoka inteligencja oraz pociąg do zabawy sprawia, że są to idealne psy dla wysportowanych osób, a także rodzin z dziećmi! W przypadku tej rasy niezwykle istotne jest pochodzenie, wychowanie i socjalizacja osobnika, by móc wieść z nim bezkonfliktowe i bezproblemowe życie. Jeśli którykolwiek z powyższych filarów nie jest sprawdzony lub zagwarantowany, pies ten może stać się niebezpieczeństwem dla człowieka – amatorzy w kwestii wychowywania psów w żadnym wypadku nie powinni podejmować tego ryzyka!

Wychowanie zadaniem eksperta

Wychowania Pit Bulla powinni podejmować się wyłącznie doświadczeni i świadomi jego charakteru właściciele. Pies tej rasy powinien od szczenięcia przebywać z ludźmi i zwierzętami. Ponadto wychowanie go musi być konsekwentne i klarowne, inaczej Pit Bull będzie próbował przejąć pozycję dowódcy, powodzenie takich prób może być fatalne w skutkach. Szczenię koniecznie powinno bawić się codziennie z innymi psami, by przyzwyczaiło się do tego, że jego krewni są przyjaciółmi, nie wrogami. Pomocne mogą być także wizyty w szkole tresury.

Żelazne zdrowie

Pitbulteriery amerykańskie wykazują tendencję do zapadania na dysplazję stawu biodrowego. Ryzyko to może zostać zminimalizowane za sprawą odpowiednich badań. Zapaleniom kości i stawów natomiast powinno zapobiec utrzymanie prawidłowej wagi. Rasa ta cierpi także często na demodekozę (nużycę), chorobę skórną wywoływaną przez pasożyta zwanego nużeńcem. Także poprzez podrażnienia skóry mogą objawiać się różne alergie, przez które Pit Bulle są także dość często dotykane. Koniec końców są to jednak psy o bardzo dobrym zdrowiu, które odpowiednio pielęgnowane dożywają do około 12 lat.

Wyważone odżywienie

Ogólne zdrowie psa jest w dużej części zależne od codziennej zawartości jego miski. W odżywianiu psa należy postawić na dostosowaną do jego potrzeb karmę o wysokiej zawartości mięsa: Mięso powinno znajdować się zawsze na pierwszym miejscu listy składników karmy. Jeśli chcesz zacząć podawać psu karmę innego typu, nie rób tego gwałtownie – lepiej wymieszać niewielką ilość nowej karmy ze starą i stopniowo redukować ilość starej. Dzięki temu unikniesz ewentualnych reakcji alergicznych, zwłaszcza jeśli karmy wykazują odmienne właściwości odżywcze. Szczenię powinno przyjmować cztery mniejsze posiłki dziennie, natomiast dorosłemu osobnikowi wystarczać powinny dwie porcje. Pamiętaj o tym, żeby Twój Pit Bull zawsze po posiłku mógł cieszyć się chwilą odpoczynku dla lepszego trawienia, dlatego posiłki zaplanuj najlepiej na czas po wymagającym spacerze. W kwestii dziennej ilości pokarmu, jaką powinien przyjmować pies, dane podawane na opakowaniach karm przez producenta są jedynie orientacyjne. Rzeczywiste zapotrzebowanie na energię uwarunkowane jest budową ciała oraz poziomem aktywności fizycznej psa.

Przyjazne w pielęgnacji krótkie włosie

Sierść psów tej rasy jest krótka oraz łatwa w pielęgnacji: wystarczy czesać ją raz w tygodniu. Do tego rytuału należy przyzwyczajać psa już w okresie szczenięcym – większość zwierząt lubi głaskanie, związane z zabiegami pielęgnacyjnymi futra. Kąpać psa powinno się jedynie w wymagających tego przypadkach, jedynie za pomocą delikatnych szamponów przeznaczonych specjalnie dla ras krótkowłosych, ponieważ flora skórna psów tych ras odbudowuje się bardzo wolno. Regularnie sprawdzaj długość pazurów i w razie konieczności skracaj je przeznaczonymi do tego nożyczkami. Najczęściej wymagają tego psy będące już w dość zaawansowanym wieku, o ile w ogóle. Niektórzy właściciele myją też codziennie swoim pupilom zęby odpowiednią pastą oraz szczoteczką dopasowaną specjalnie do psiej szczęki, przyzwyczajają je do tego także już w wieku szczenięcym. Ma to na celu zapobieganie powstawaniu kamienia nazębnego. Jaką alternatywa stosowane są jednak najczęściej przysmaki dentystyczne lub inne artykuły spożywcze do żucia takie jak np. suszone uszy wołowe.

Wszechstronność i wysportowanie

Pit Bulle zaskakują miłośników psów swoją wszechstronnością: Te wysportowane i niezwykle wytrwałe psy często wykorzystywane są w akcjach służbowych jako psy ratownicze lub tropiące. Pit Bull potrzebuje dużo ruchu, chętnie uczestniczy w aktywnościach fizycznych swojego właściciela, bez znaczenia jakiego rodzaju. Także sporty dla psów, np. Agility, sprawią psu rasy American Pit Bull Terrier wiele radości, jednakże zbyt intensywne skakanie, ze względu na tendencję Pit Bulli do zapadania na dysplazję stawu biodrowego, nie są wskazane. Ważne jest także, by właściciel nie angażował psa w zbyt męczące i wymagające sporty, bądź nie wymagał od niego, by kilkanaście razy dziennie wspinał się na szczyt wysokich schodów, zanim osiągnie wiek dorosły. Treningi dla psów obronnych nie są najlepszym pomysłem dla Pit Bulla ze względu na wrodzoną ostrość charakteru tej rasy. Mogłoby to wzmocnić ich skłonności i wywołać niepożądane zachowania.

Przygotowania do przygarnięcia Pit Bulla

Jeśli chcesz zacząć przygotowania do przygarnięcia pod swój dach Pit Bulla, musisz mieć na uwadze, że w Europie nie znajdziesz regularnego hodowcy, ponieważ europejska Międzynarodowa Federacja Kynologiczna FCI nie uznała tej rasy za samodzielną. Ktoś, kto upodobanie znajduje w stereotypowym „zabijace” i chętnie prowadziłby na smyczy budzącego grozę psa, zdecydowanie nie powinien zajmować się chowem Pit Bulla, ponieważ takie nastawienie wobec tego lojalnego czworonoga jest dla niego niewyobrażalnie krzywdzące. Poważnie zainteresowanym osobom dużo prościej będzie znaleźć w Europie rasowego American Staffordshire Terrier’a, reprezentującego podobne cechy i posiadającego podobne wymagania wobec właściciela, co Pit Bull: obie rasy wymagają przede wszystkim doświadczonego właściciela! Musi on zdawać sobie sprawę także z tego, jakie reakcje podczas spacerów czy w gronie znajomych może wywoływać jego pies – niestety musi liczyć się z negatywnym nastawieniem. Dobrze wychowany Pitbull jednak z pewnością przekona do siebie nawet najbardziej sceptycznie nastawione osoby.

Przygarniając zwierzę należy wziąć pod uwagę, że z jego posiadaniem związane jest ciągłe ponoszenie kosztów, do których należą np. koszty związane z rejestracją zwierzęcia, regularne wydatki na pożywienie psa, opłaty za wizyty u weterynarza czy dość drogie wyposażenie podstawowe (smycze, uprzęże, obroże, kagańce, legowiska, koce, transportery, środki do pielęgnacji, zabawki itd.).